H jak HEADHUNTER

W ciągu ostatnich kilku lat można zauważyć wzrost aktywności specjalistów do spraw marketingu, reklamy, public relations oraz budowania wizerunku. Ten współczesny trend oraz przeniesienie wielu obszarów działalności do Internetu (e-zakupy, e-urzędy, e-bankowość, e-oferty pracy, e-rekrutacja) bardzo mocno wpłynęły na dzisiejszy rynek pracy. HEADHUNTER  –  kiedyś hobby niecywilizowanych plemion, dziś modny zawód Dawniej: Powołując się na źródła etnograficzne: łowca głów to człowiek, który traktował głowy zabitych wrogów jako trofea i kolekcjonował je w postaci czaszek. Dziś: Ten związek frazeologiczny kojarzy się z myśliwym, który poluje na swoją zwierzynę. W rekrutacji kandydatów znaczenie się rozszerza  i określa też osobę, której zleca się wyszukanie specjalistów z danej dziedziny. Zatem headhunter dostaje zlecenie i rusza na „łowy”, poszukując najlepszych kandydatów. Przeszukuje on zarówno konkurencyjne firmy, jak i profile na portalach branżowych i społecznych po to, żeby znaleźć odpowiedniego kandydata i zaproponować mu stanowisko. Headhunter nie potrzebuje listu motywacyjnego, ponieważ czerpie informacje z e-wizerunku, który świadomie lub mniej świadomie tworzymy w Internecie. BIBLIOGRAFIA: Moszyński K.: Zarys etnografii górali Assamu, Kraków 1997 Uniwersalny słownik języka polskiego, pod red. S. Dubisz, Warszawa 2003. Nowy słownik poprawnej polszczyzny, pod red. A. Markowski, Warszawa 2002. Wielki słownik frazeologiczny PWN z przysłowiami, pod red. A. Kosińska, E. Sobol, A. Stankiewicz, Warszawa 2005. Artykuł Eweliny Tyc opublikowany za zgodą portalu hrpolska.pl stopki-artykul

Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments