Poradnik reklamowany jako „napisany przez praktyka dla praktyków”, zatem podejdę do tematu praktycznie. W recenzji wykorzystam  jedną z technik do oceny pomysłów przedstawioną w książce „Outside the box”. Jej autorem jest Edward de Bono, a zwie się ZWI. Litera „Z” określająca zalety podsuwa mi określenia:

• przejrzysta,
• praktyczna,
• pisana prostym językiem,
• z przykładami z życia organizacji,
• pożyteczna przede wszystkim dla praktyków, raczej początkujących w temacie.

Książkę bardzo dobrze się czyta, zawiera przejrzystą strukturę z konkretnymi przykładami  i ubogacającymi  rysunkami. Najcenniejsze – według mnie – są studia przypadku zamieszczone w każdym rozdziale. Case studies obrazują zastosowanie omawianej techniki twórczego myślenia lub zagadnienia z tym związanego. Bardzo pomocne są też formularze do wybranych ćwiczeń, które to arkusze z łatwością można wykorzystać w pracy trenera. Kolejny etap w technice ZWI to „W” jak wady. Jako osoba zaawansowana w temacie psychologii kreatywności znalazłam tam większość technik powielonych z innych książek. Jednocześnie w wielu fragmentach niestety brakowało przypisów. Sądzę, że nawet w poradniku powinny się one znaleźć, szczególnie w przypadku treści, które zajmowały sporo miejsca. Przykładowo uważam, że należało konkretnie wskazać Edwarda Nęcka jako autora reguł kreatywnego myślenia, gdyż na nich zbudowane jest 6 rozdziałów książki oraz w tekście znajdują się wielokrotne odwoływania do nich. Poza tym zamieszczony w książce test talentów, który wraz z interpretacją zajmuje ponad dwadzieścia stron, w mojej ocenie powstał na bazie klasyfikacji zalet szczególnych VIA autorstwa Chrisa Petersona, o czym autorka nigdzie nie wspomina. Byłabym też ostrożniejsza ze stwierdzeniem „cztery najwyższe wyniki diagnozują Twoje najważniejsze talenty”, jeśli test nie jest zweryfikowany. Ostatni krok: „I” jak interesujący. Taki właśnie jest Test Użytecznej Kreatywności zamieszczony na końcu książki. Można go wykorzystać m.in. do zmierzenia rezultatów treningu kreatywności czy pomiaru poziomu rozwoju kreatywnych kompetencji w Development Centre. Zaciekawił mnie także aneks z polecanymi filmami o tematyce kreatywności i innowacji oraz rysunki proste, ale trafnie odzwierciedlające omawiane zagadnienie. Techniki przedstawione w książce można wykorzystać w każdej sytuacji, w której mamy do czynienia z problemem i potrzebą jego rozwiązania oraz gdy chcemy zwiększyć innowacyjność ludzi lub organizacji.  Oprócz treningów kreatywności, najczęściej korzystam z nich w szkoleniach z motywowania, rozwiązywania konfliktów, negocjacji, radzenia sobie ze stresem oraz coachingu indywidualnym, zespołowym i moderacji grupy. Warto zauważyć, że jeśli użyjemy kreatywności, znajdzie się pomysł na ich zastosowanie w każdym temacie i każdym rodzaju działania szkoleniowo-rozwojowego.

	Beata Wolfigiel