Książka łączy perspektywę psychologiczną i antropologiczną, z której to perspektywy patrzymy na powstanie kultury i języka, jako przejawów funkcji ludzkiego myślenia . Poznajemy, jak zdolność do współpracy rozwijała się w toku ewolucji ludzkiego gatunku i jak owa zdolność, kształtuje się w toku rozwoju osobniczego – począwszy od niemowlęctwa a skończywszy na dorosłości. Autor wykazuje, że dzięki symbolicznej funkcji języka i kultury, jesteśmy w stanie współdziałać z osobami, które  często ledwie znamy. Ponadto z treści dowiemy się, jaka jest nasza główna przewaga nad innymi naczelnymi i chociaż programu szkoleniowego na bazie tej książki raczej nie stworzymy, to przecież żeby się lepiej poczuć, warto wiedzieć w czym jesteśmy lepsi od małp. Jeżeli lubimy przygodę intelektualną z nauką i naukowym językiem, ta pozycja będzie dobrym wyborem. Cezary Radomski